Nieuwsbrief #3
06-08-16 14:04 Filed in: Nieuwsbrief
Hallo allemaal,
Het 3de kwartaal is weer half voorbij, hoog tijd voor weer een verhaal uit het hoge noorden. Ik ben bij april gebleven, dus we gaan verder met mei.
In mijn vorige nieuwsbrief had ik het over mijn toekomstige tuinkasje, nou die staat er hoor, er staan tomaatjes en paprika in en leuke sierdingetjes. Zo trots als een pauw.
Verder kabbelde ons leventje rustig voort en hadden we reuze zin om naar Nederland te gaan voor vakantie en iedereen weer te zien. We hadden al behoorlijk veel afspraken staan.
Eerst zijn we nog met een busreis door de Vetlanda Kommun gegaan voor een dag, die dag werd ons aangeboden door de gemeente voor een goedkoop prijsje. Het was een zeer leerzame dag, veel gezien en redelijk weer. Ook is er altijd in mei een Vikingmarkt in de stad, je zag de oude ambachten en muziek en zogenaamde vechtpartijen, zoals ze vroeger met elkaar omgingen. Alhoewel, toen was het nog tam, als je ziet hoe het nu gaat in de wereld, daar wordt een mens niet vrolijk van.
Eindelijk was het zover, wij vertrokken naar Nederland. De bootreis verliep rustig, de tocht door Duitsland viel tegen, veel werkzaamheden, files en we werden moe en gingen een beetje stressen, omdat we het zat waren en snel op Centerparcs wilden zijn.
Afijn, toen gebeurde het, vlakbij Rheine vroeg ik Bram (die reed) of hij een flesje water wilde pakken uit de deur. Hij kon het niet vinden en we raakten van de weg en raakten een andere auto en de vangrails links en rechts, we tolden om elkaar heen. Kortom, Bram in het ziekenhuis in Rheine en werd gelijk geopereerd, zijn milt was beschadigd en moest eruit, ik had helemaal niets.
Ik ben als een gek gaan bellen met verzekeringen en heb met de politie gepraat en het ziekenhuispersoneel en ben naar de auto gegaan, die inmiddels 20 km verder was geborgen, om alle spullen eruit te halen. Want de auto was total loss, dat kon een kind zien. Gelukkig was ook onze tegenpartij niet gewond, maar ook zijn auto was total loss.
Daarna alle afspraken afgezegd, ontzettend jammer, ik kon het toen nog niet geloven, het ging zo snel allemaal.
Ik kon blijven in het ziekenhuis, door aardige mensen kreeg ik een zusterkamertje waar ik tegen kleine betaling kon logeren, alle lof.
Eenmaal laat in de avond ging ik naar mijn kamertje, een nette, maar steriele zusterkamertje met 7 kratten autospullen en bagage. Onze auto was nu leeg, die werd later opgehaald om naar Zweden te worden getransporteerd.
Het ziekenhuis is een mooi oud gebouw, maar alleen als bezoeker en niet als patiënt. Op deze foto ging het nog goed met Bram, maar later bleek dat zijn stofwisseling helemaal stil lag. (dat heeft toch een aantal dagen extra ziekenhuisopname gekost). Kortom hij heeft 12 dagen in het ziekenhuis gelegen.
Na 1 week ben ik naar Groenekan gegaan (waar mijn broer woont), daar kon ik meer dingen regelen, want met het internet was het slecht gesteld in het ziekenhuis. Uiteindelijk kwam Bram op 4 juni thuis, we bleven nog enkele daagjes in Groenekan, zodat Bram wat aan kon sterken.
Op 9 juni vertrokken we met een huurauto zielsgelukkig weer naar Zweden, we verlangden terug naar ons dorpje en huisje. Dank aan alle mensen in Holland die met ons hebben meegeleefd !!
Op 10 juni kwamen we aan, diezelfde dag kregen we bezoek van onze dorpsgenoten. We kregen ook een leenauto van onze vrienden, dus we hoefden ons niet te haasten met het kopen van een nieuwe auto.
De weken daarna waren we druk bezig met de verzekeringen en kijken naar een nieuwe tweedehandse auto, nou dat ik gelukt hoor, hier is hij dan:
Het is een Volvo XC60 met een automaat met alle snufjes erin, die wij erin wilden hebben. We kregen aardig wat terug voor onze auto, daarom konden we een wat duurdere auto aanschaffen, vooral de hoge instap is goed voor Bram.
We genoten met volle teugen van ons huisje en tuintje, we ontdekten dat we een frambozenstruik in onze tuin hadden, dus lekker geplukt. Gezond voor Bram, zijn herstel ging goed. Ook is er in de zomer een soort van "broodjes aan de deur service" voor 6 weken, je legt het geld buiten op je terras en ze hangen de broodjes aan de deur. (net Centerparcs, hahaha). Gelukkig kan dit nog in dit dorp.
Bram heeft zijn hobby boogschieten weer opgepakt, hij heeft op zolder een schietbaan gemaakt en kregen we nog mooie bloemen van onze dorpsgenoten en Erikshjälpen (waar we als vrijwilliger werken) en mooie tekeningen van kinderen van onze vrienden, hartverwarmend.
Ondertussen kwam het midzomerfeest er weer aan, gezellig gegeten bij vrienden en onze tegenover buren hebben we de volgende dag geleerd te barbecuen met een vuurstarter. Hollanders die de Zweden leren grillen, whoehahaha.
.
In de avonduren fietsten we vaak naar het water om te genieten van de prachtige zonsondergang. En we kregen een vaartocht aangeboden van vrienden. Ook veel buiten gegeten, met sla en wortelen en paprika uit eigen tuin, heerlijk !!
Dan tot slot Bram zijn verjaardag, Bram is 65 jaar geworden, een mijlpaal. We besloten om dit te gaan vieren in Jönköping, een mooie stad aan de onderkant van het Vätternmeer. we boekten voor 2 nachten een kamer en hingen de toerist uit. Heerlijk gegeten en in een bruine kroeg een lekker whisky gedronken, het leek Amersfoort wel, alleen de drankprijzen waren zweeds (slik). Ook het mooie Tändstickormuseet bekeken (lucifermuseum), het was zeker de moeite waard.
Verder gelopen langs het water, helaas moesten we de boulevard afzeggen, want er stond veel wind (8), we werden daar bijna gezandstraald.
Met andere woorden, we hebben ons kostelijk vermaakt en we zijn aanmerkelijk aangedikt, maar dat is goed voor Bram (niet voor mij, haha) want Bram was 5 kilo afgevallen, nou zoals jullie allen weten, is Bram niet echt een van de dikste, dus hij kon bij wijze van spreken zo naast een stopnaald staan. Nu begint hij aardig op zijn gewicht te komen, top.
Dit waren onze belevenissen, tot zover, eind augustus gaan we heerlijk een week naar Öland, uitwaaien aan het strand, het kreeften feest komt er weer aan, kortom genoeg te doen. Maar dat wordt het volgende verhaal.
Tot mails en groetjes,
Bram en Ellen
Het 3de kwartaal is weer half voorbij, hoog tijd voor weer een verhaal uit het hoge noorden. Ik ben bij april gebleven, dus we gaan verder met mei.
Tuinkasje
In mijn vorige nieuwsbrief had ik het over mijn toekomstige tuinkasje, nou die staat er hoor, er staan tomaatjes en paprika in en leuke sierdingetjes. Zo trots als een pauw.
Verder kabbelde ons leventje rustig voort en hadden we reuze zin om naar Nederland te gaan voor vakantie en iedereen weer te zien. We hadden al behoorlijk veel afspraken staan.
Vetlanda Kommun
Eerst zijn we nog met een busreis door de Vetlanda Kommun gegaan voor een dag, die dag werd ons aangeboden door de gemeente voor een goedkoop prijsje. Het was een zeer leerzame dag, veel gezien en redelijk weer. Ook is er altijd in mei een Vikingmarkt in de stad, je zag de oude ambachten en muziek en zogenaamde vechtpartijen, zoals ze vroeger met elkaar omgingen. Alhoewel, toen was het nog tam, als je ziet hoe het nu gaat in de wereld, daar wordt een mens niet vrolijk van.
Op reis
Eindelijk was het zover, wij vertrokken naar Nederland. De bootreis verliep rustig, de tocht door Duitsland viel tegen, veel werkzaamheden, files en we werden moe en gingen een beetje stressen, omdat we het zat waren en snel op Centerparcs wilden zijn.
Afijn, toen gebeurde het, vlakbij Rheine vroeg ik Bram (die reed) of hij een flesje water wilde pakken uit de deur. Hij kon het niet vinden en we raakten van de weg en raakten een andere auto en de vangrails links en rechts, we tolden om elkaar heen. Kortom, Bram in het ziekenhuis in Rheine en werd gelijk geopereerd, zijn milt was beschadigd en moest eruit, ik had helemaal niets.
Ik ben als een gek gaan bellen met verzekeringen en heb met de politie gepraat en het ziekenhuispersoneel en ben naar de auto gegaan, die inmiddels 20 km verder was geborgen, om alle spullen eruit te halen. Want de auto was total loss, dat kon een kind zien. Gelukkig was ook onze tegenpartij niet gewond, maar ook zijn auto was total loss.
Daarna alle afspraken afgezegd, ontzettend jammer, ik kon het toen nog niet geloven, het ging zo snel allemaal.
Ik kon blijven in het ziekenhuis, door aardige mensen kreeg ik een zusterkamertje waar ik tegen kleine betaling kon logeren, alle lof.
Eenmaal laat in de avond ging ik naar mijn kamertje, een nette, maar steriele zusterkamertje met 7 kratten autospullen en bagage. Onze auto was nu leeg, die werd later opgehaald om naar Zweden te worden getransporteerd.
Gestrand in Rheine
Het ziekenhuis is een mooi oud gebouw, maar alleen als bezoeker en niet als patiënt. Op deze foto ging het nog goed met Bram, maar later bleek dat zijn stofwisseling helemaal stil lag. (dat heeft toch een aantal dagen extra ziekenhuisopname gekost). Kortom hij heeft 12 dagen in het ziekenhuis gelegen.
Na 1 week ben ik naar Groenekan gegaan (waar mijn broer woont), daar kon ik meer dingen regelen, want met het internet was het slecht gesteld in het ziekenhuis. Uiteindelijk kwam Bram op 4 juni thuis, we bleven nog enkele daagjes in Groenekan, zodat Bram wat aan kon sterken.
Terug naar huis
Op 9 juni vertrokken we met een huurauto zielsgelukkig weer naar Zweden, we verlangden terug naar ons dorpje en huisje. Dank aan alle mensen in Holland die met ons hebben meegeleefd !!
Op 10 juni kwamen we aan, diezelfde dag kregen we bezoek van onze dorpsgenoten. We kregen ook een leenauto van onze vrienden, dus we hoefden ons niet te haasten met het kopen van een nieuwe auto.
De nieuwe wagen
De weken daarna waren we druk bezig met de verzekeringen en kijken naar een nieuwe tweedehandse auto, nou dat ik gelukt hoor, hier is hij dan:
Het is een Volvo XC60 met een automaat met alle snufjes erin, die wij erin wilden hebben. We kregen aardig wat terug voor onze auto, daarom konden we een wat duurdere auto aanschaffen, vooral de hoge instap is goed voor Bram.
Broodjes
We genoten met volle teugen van ons huisje en tuintje, we ontdekten dat we een frambozenstruik in onze tuin hadden, dus lekker geplukt. Gezond voor Bram, zijn herstel ging goed. Ook is er in de zomer een soort van "broodjes aan de deur service" voor 6 weken, je legt het geld buiten op je terras en ze hangen de broodjes aan de deur. (net Centerparcs, hahaha). Gelukkig kan dit nog in dit dorp.
Echte vrienden en Boogschieten
Bram heeft zijn hobby boogschieten weer opgepakt, hij heeft op zolder een schietbaan gemaakt en kregen we nog mooie bloemen van onze dorpsgenoten en Erikshjälpen (waar we als vrijwilliger werken) en mooie tekeningen van kinderen van onze vrienden, hartverwarmend.
BBQ
Ondertussen kwam het midzomerfeest er weer aan, gezellig gegeten bij vrienden en onze tegenover buren hebben we de volgende dag geleerd te barbecuen met een vuurstarter. Hollanders die de Zweden leren grillen, whoehahaha.
. In de avonduren fietsten we vaak naar het water om te genieten van de prachtige zonsondergang. En we kregen een vaartocht aangeboden van vrienden. Ook veel buiten gegeten, met sla en wortelen en paprika uit eigen tuin, heerlijk !!
65
Dan tot slot Bram zijn verjaardag, Bram is 65 jaar geworden, een mijlpaal. We besloten om dit te gaan vieren in Jönköping, een mooie stad aan de onderkant van het Vätternmeer. we boekten voor 2 nachten een kamer en hingen de toerist uit. Heerlijk gegeten en in een bruine kroeg een lekker whisky gedronken, het leek Amersfoort wel, alleen de drankprijzen waren zweeds (slik). Ook het mooie Tändstickormuseet bekeken (lucifermuseum), het was zeker de moeite waard.
Storm(pje)
Verder gelopen langs het water, helaas moesten we de boulevard afzeggen, want er stond veel wind (8), we werden daar bijna gezandstraald.
Met andere woorden, we hebben ons kostelijk vermaakt en we zijn aanmerkelijk aangedikt, maar dat is goed voor Bram (niet voor mij, haha) want Bram was 5 kilo afgevallen, nou zoals jullie allen weten, is Bram niet echt een van de dikste, dus hij kon bij wijze van spreken zo naast een stopnaald staan. Nu begint hij aardig op zijn gewicht te komen, top.
Dit waren onze belevenissen, tot zover, eind augustus gaan we heerlijk een week naar Öland, uitwaaien aan het strand, het kreeften feest komt er weer aan, kortom genoeg te doen. Maar dat wordt het volgende verhaal.
Tot mails en groetjes,
Bram en Ellen
blog comments powered by Disqus